Dünyanın En Tehlikeli Kuşları

1. Cassowary (Casuarius)

Cassowaries, Casuariidae ailesinin tek üyesidir ve Casuariiformes takımına aittir. Cassowary, (Casuarius cinsi), Australo – Papuan bölgesindeki büyük uçamayan kuş türlerinden herhangi biri. Her biri birkaç ırka sahip üç tür (bazı uzmanlar tarafından sayı değişmektedir), Avustralya ve Yeni Gine’nin bazı bölgelerine yayılan habitatlarda yaşar. Casuarius casuarius, en büyükleridir ve yaklaşık 1,5 metre uzunluğundadır. Boğazında iki uzun kırmızı su damlası vardır. Üç ayak parmağının en iç kısmı uzun bir ayak parmağı hançer çivi taşıdığı için, insanları ayaklarını keserek öldürdüğü bilinmektedir. Kuşun çalılıkların içindeki dar yollar boyunca hızla hareket ettiği ve saatte 50 km hızla koştuğu gözlemlenmiştir.

Kaslı, meraklı ve zaman zaman saldırgan olan bu kuşların insanlara yönelik saldırıları nispeten nadirdir. Bazı saldırılar kasırganın beslendiği bir bölgede insanların varlığına bölgesel bir tepki gibi görünürken, bazıları açıkça savunmaya yöneliktir; ya kendisini, ya civcivlerini ya da yumurtalarını korur. En son olaylardan biri 2012’de, Avustralya’nın Queensland kentinde meydana geldi. Bir turistin kuş tarafından bir su kütlesine tekmelendiği, ancak zarar görmeden atlattığı bilinmektedir. En iyi bilinen saldırılardan bir diğeri (ve doğrulanmış bir ölümle sonuçlandığı bilinen tek saldırı) 1926’da meydana geldi. Bir grup genç çocuğa saldıran kasırga avlayan üyesi, uzun ayak tırnağıyla çocuğun şah damarını keserek ölmesine neden oldu. Kaslılar ileri ve aşağı yönde tekme atabilir. İnsanlarda neden oldukları en yaygın yaralanmalar, delinme yaraları, kesikler ve kemik kırıklarıdır. Kaslı ataklardan kaynaklanan ciddi yaralanmalar, kişi çömeldiğinde veya yattığında veya yere düştüğünde meydana gelir. Şarj eden bir kasırga ile karşı karşıya kaldığınızda, çömelmek ya da kuşa sırtını çevirmek kesinlikle akıllıca değildir. Yürüyen insanlara koşuculardan daha sık saldırıya uğradığından, koşu yapmanın kaslıları saldırmaya teşvik ettiği iddiaları (koşan ayak sesleri rakip bir kasvarı taklit ettiği için) incelemeye dayanmıyor. Casuariuslar köpekleri sevmezler ve hiçbir neden olmaksızın onlara saldırırlar, çünkü vahşi köpekler ve dingolar genellikle kaslıları avlarlar. C. casuarius’un küçük atları öldürdüğü anekdot olarak anılıyor, ancak doğrulanmış saldırılar sadece yırtılmaları içeriyordu (Kofron 2003).

1. Southern cassowary (Casuarius casuarius johnsonii) portrait. Etty Bay, Queensland, Australia.

2. Devekuşu (Struthio camelus)

Devekuşları, yalnızca Afrika’da açık bir ülkede bulunan uçamayan kuşlardır. Yaşayan en büyük kuşlar olan devekuşlarının yetişkin erkekleri 2,75 metre boyunda ya da bu uzunluğunun neredeyse yarısı boyunda ve 150 kilogramdan daha ağır olabilir. Devekuşları mevsime bağlı olarak tek, çiftler halinde, küçük sürüler halinde veya büyük kümeler halinde görülür. Devekuşu düşmanlarından, özellikle insanlardan ve daha büyük etoburlardan kaçmak için güçlü bacaklarına güvenir. Benzersiz iki parmaklı, ana parmağı düşmanlarından kaçmak için neredeyse bir toynak gibi gelişmiştir. Korkmuş tehlikede olan bir devekuşu saatte 72,5 kilometre hıza ulaşabilir. Köşeye sıkışırsa, aslanları ve diğer büyük yırtıcıları öldürebilecek tehlikeli vuruşlar yapabilir. Tekme ve kesmelerden kaynaklanan ölümler nadirdir ve çoğu saldırının kuşları kışkırtması insanlardan kaynaklanır.

En ilginç devekuşu saldırısı hikayelerinden biri, mülkünde devekuşlarıyla egzotik bir hayvan parkı tutan Amerikalı müzisyen Johnny Cash ile ilgilidir. Cash, 1981 yılında ormanda yürürken birkaç kez saldırgan bir erkek devekuşu ile karşılaştı. Bir keresinde, Cash 6 metrelik bir sopayı salladı ve tokatlanmaktan kaçan ve Cash’i ayağıyla kesen kuşa doğru savurdu. Cash, darbenin midesine vurduğunu ve güçlü bir kemer tokası olmasaydı, devekuşunun ayak pençesinin karnını kesip onu öldüreceğini söyledi.

3. EMU [Dromaius (veya Dromiceius) novaehollandiae]

Yerleşimciler tarafından imha edilen çeşitli biçimlerden hayatta kalan tek kişi olan ortak emu, akrabası olan Cassowary gibi sağlam gövdeli ve uzun bacaklıdır. Kalabalık yerlerden kaçınır ve çim, yaprak ve küçük böceklerle beslenir. Emuları, Avustralya’nın dört bir yanındaki çimlik alanlarda, sklerofil ormanlarda ve savan ormanlıklarında görülür.

Emular saatte yaklaşık 50 km hızla uzaklaşabilir. Köşeye sıkışırlarsa üç parmaklı büyük ayaklarıyla tekme atarlar. Kasırgalar ve devekuşları gibi, emuların parmak pençeleri de doğru koşullar altında hayvanları iç çıkarma yeteneğine sahiptir; ancak insan ölümleri son derece nadirdir ve pek görülmez. Avustralya’da ve dünyanın dört bir yanındaki vahşi hayvan parklarında, emu çiftliğinde ve hayvanat bahçelerinde bir dizi yaralanmaya neden olan emu saldırılarının raporları nadir değildir ve yalnızca 2009’da 100’den fazla olay meydana gelmiştir.

4. Lammergeier (Gypaetus barbatus)

Sakallı akbaba olarak bilinir. Sakallı akbaba, beslenmesinde neredeyse tamamen (yüzde 70 ila 90) kemik içeren bilinen tek omurgalıdır. Bu kuşlar genellikle 1 metreden daha uzun boylara ulaşır ve kanat açıklığı yaklaşık 3 metredir. Orta Asya ve Doğu Afrika’dan İspanya’ya kadar dağlık bölgelerde yaşarlar ve özellikle 80 m yüksekliklerden aşağıdaki düz kayalara düşürdükleri kemikler olmak üzere leş üzerinde yemek yerler. Bu çatlaklar kurbanın kemiklerini açar ve kuşların iliğe erişmesine izin verir. İnsanlara yönelik saldırılar nadirdir. Bu arada, sert parçalar, Lammergeier’in limon suyundan daha yakıcı olan mide asidi tarafından kolayca çamur haline getirilir. Ancak, Atinalı oyun yazarı Aeschylus’un, açlık çeken bir Lammergeier’in kel kafasını bir kaya sanarak üzerine bir kaplumbağa düşürdükten sonra öldüğü söylenen antik Yunan oyun yazarı Aeschylus’un öldürülmesiyle suçlandı.

5. Büyük Boynuzlu Baykuş (Bubo virginianus)

Her türden baykuşun insanlara saldırdığı bilinmektedir. Genellikle kurbanlar yaralanmadan kaçar ve baykuş saldırılarından ölümler son derece nadirdir. Özellikle büyük boynuzlu baykuşlar (Bubo virginianus) ve çizgili baykuşlar (Strix varia), yüksek profilli saldırılardan dikkat çekmiştir.

2012’de Seattle bölgesindeki bir parkta birkaç kişi ağaçlardan aşağı süzülen büyük bir boynuzlu baykuşun saldırısına uğradığını bildirdi. Benzer bir baskın saldırı 2015 yılında Salem, Oregon’da meydana geldi. Bu saldırıda büyük boynuzlu bir baykuş, koşan ve daha sonra kaçan bir koşucunun kafa derisine defalarca vurmuştur. Büyük boynuzlu baykuşlar, kanat açıklıkları genellikle 200 cm’ye yaklaşan, genellikle 2 fitten daha uzun olan güçlü avcılardır. Amerika’da bulunan bu baykuşlar genellikle küçük kemirgenleri ve kuşları yerler, ancak daha büyük avları taşıdıkları bilinmektedir. Pençelerinin kavrama kuvveti, 500 psi kadar güçlü olabilir (bu, büyük bir köpeğin ısırığına benzer ve bu nedenle kalıcı olarak şekilsizleştirmek, kör etmek veya öldürmek için yeterince büyüktür). Büyük boynuzlu baykuşlar, çoğu baykuş türü gibi, daha büyük hayvanlarla yapılan savaşlarda yüzlerine ve kafa kafalarına konsantre olma eğilimindedir.

6. Çubuklu Baykuş (Strix varia)

Yaşam alanları Doğu Amerika Birleşik Devletleri ve Güneydoğu Kanada’nın çoğunu içeren çizgili baykuşlar, büyük boynuzlu baykuşlardan daha küçüktür. 630 ila 800 gram ağırlığındadır ve yaklaşık 110 cm kanat açıklığına sahiptirler. Geceleri ise onlar için av vakti başlamıştır. Karnivor olan bu baykuşlar; küçük hayvanlar, kemirgenler, suya yakın bölgelerde levrek, kerevit, yengeç; karada tavşan, kurbağa, semender, yılan, kertenkele ve böceklerle beslenirler. Teksas’tan British Columbia’ya yürüyüşçülere yasaklı baykuşların saldırdığı bildirilmiştir.

Bir çizgili baykuşun, tuhaf ve yüksek profilli bir Kuzey Carolina cinayet davasında rol oynadığı düşünülüyordu. 2003 yılında bir adam, ikinci karısını bir şömine darbesiyle öldürmekten suçlu bulundu. 2011 yılında, adam birkaç yıl hapis yattıktan sonra, bir yargıç cinayet silahıyla ilgili adli delilleri sundu. Kısa bir süre sonra, Pasifik Kuzeybatı’daki yasaklı baykuş saldırıları haberi, kurbanın kafa derisi, yüzü ve bileklerindeki yaraların yeniden incelenmesi ile birleştiğinde, sanığın avukatlarının kurbanın ölümünün suçlu çizgili bir baykuş olduğunu öne sürmesine neden oldu. Savunma, ağrı kesici ve alkolün etkisi altında olan mağdurun o sırada ön bahçesinde bir çizgili baykuş tarafından saldırıya uğradığı şeklindeydi. Baykuş kurbanın saçına dolanmıştı ve kurban onunla savaşıp eve koşarken onu serbest bırakmadan önce tırmalamaya ve gagalamaya devam etti. Avukatlar, merdivenleri ikinci kata çıkardıktan sonra, kurbanın merdivenlerden aşağıya düşüp boynunu kırılarak hayatını kaybettiğini ileri sürdü. 2017 yılında sanık, masumiyetini sürdürmesine izin veren gönüllü adam öldürme suçunu kabul etti.